Brazil - Fortaleza deel 1

Vrijdagavond, 25 november, 17.35 uur.
Exacte locatie: Hangmat ergens op een balkon in Fortaleza.
Omgevingsvariabelen: Buitentemperatuur +/- 30 graden.
Hulpmiddelen: Een ijskoud biertje.


De schemering is inmiddels al ingetreden als we dit verhaaltje typen. Wat hebben we een hoop leuke en hilarische dingen al meegemaakt deze eerste week! Ons Brazilie gevoel is inmiddels weer helemaal terug. Alles en iedereen om je heen lacht en is vrolijk en maakt ook vrolijk. Een paar woorden om dit proberen te beschrijven: Uitbundigheid, een gruwelijk mooie natuur (in alle opzichten), behulpzaamheid, het altijd lekkere weer, lekker en gezond eten, caipirinha’s etc etc. Hier volgt een greep uit onze ervaringen, inclusief foto’s, uit de eerste week Fortaleza.

Donderdag 17 november was onze eerste echte dag in Fotaleza en stond in het teken van omschakeling naar de Braziliaanse levensritmes en temperaturen: ’s Nachts wordt het bijvoorbeeld nooit kouder dan zo’n 25 graden! Hmmmm..... heel prima!
’s Avonds hebben we tot slot een paar ‘drinkie drankies’ gedaan met meerdere vrienden hier als welkomst.

De opeenvolgende dagen hebben we gebruikt om Fortaleza zelfstandig een beetje te ontdekken; met de bus toeren door de bizar grote stad, winkelcentra en cafe’s verkennen en telkens no-go areas proberen te ontwijken. Opvallend was onder andere de grote tegenstelling tussen arm en rijk; aan de ene kant bizar grote huizen en onwijs moderne winkelcentra, aan de andere kant van de straat sloppenwijken (favelas) aan de spoorlijn gebouwd.

Een van onze eerste grote avonturen was het halen van contactlenzen voor Ruub. Hiervoor gingen we eerst naar de opticien, maar deze verwees ons, na een heel verhaal in het Portugees, naar het ziekenhuis, waar eerst de ogen opgemeten moesten worden. Wij in toeristenoutfit naar het ziekenhuis (echt supermodern!) waar we geholpen werden door een zeer vriendelijke assistente en dokter, die ook nog ’s een zeer prachtig vrouwelijk aangezicht boden. Heel apart allemaal! Ik denk dat we binnenkort nog ’s een lenzenunit gaan halen daar.....
Om een lang verhaal kort te maken.... af en toe was ’t werken met handen en voeten om ons verstaanbaar te maken, maar over ’t algemeen hebben we ons prima gered daar. Wat een held, die Pascal en z’n Portugese kunstjes;-)

Zondagochtend 20 november, na een zaterdagavond zonder noemenswaardige gebeurtenissen, zijn we voor ’t eerst naar de vergadering geweest. Pascal kon de grote lijn al redelijk volgen en Ruben begreep tegen het einde van de vergadering wanneer er iets opgezocht moest worden en waar het te vinden was. Al met al, als de spreker niet in de 5e versnelling stond en de articulatie goed was, bleek het redelijk te doen.

’s Middags was er een feest bij br’s en zr’s thuis. Bij ontvangst konden we meteen aanschuiven en met een groep van zo’n 30 man aan de maaltijd beginnen. Speciaal voor ons bleek er traditioneel Braziliaans gerecht te zijn bereid: “Feijoada”, een soort zwarte bonen in een gruwelijk lekkere saus.
Na het eten kon het feest pas echt beginnen: de caipirinha’s werden bereid en de muziek begon te spelen. Dit bleek geen cd maar een enthousiaste band die in de tuin stond te jammen. Alle soorten van muziek kwamen voorbij en de hele tent ging los! Nadat we ons over onze verwondering heen hadden gezet, werden ons de danspasjes bijgebracht. Forró, samba en salsa schalden door de tuin en als een echte Brazi op onze slippers liepen we (letterlijk) het nodige voetletsel op! Na al dit geneuzel vonden we het welletjes en nam Pascal de ‘(drum)stokken’ in eigen handen en besloot Ruben de ‘gevoelige snaar’ en enkele ontaarde kreten ten gehore te brengen. Een gebroken stok, beschadigd gehoor en een paar klassiekers later, liep het feest ten einde en besloten we de avond met een pizzabrasserij in de stad. Wat een heerlijke zondag!

Woensdagochtend 23 november, 08.00 uur: Voor ’t eerst in de Braziliaanse velddienst. Na de aktie en de nodige voorbereidingen in ’t Portugees gingen we de straat op en aan ’t werk (je mot toch verspreiden). Uiteraard in zinderende hitte, werkten we eerst in een gebied met vrij dikke en luxe huizen. Een paar straten verderop bevonden we ons opeens in een van de favelas en zetten we daar het werk voort. Opvallend was hoe straatarm de mensen daar waren, maar tegelijkertijd toch erg vriendelijk en zeer bereidwillig te luisteren waren. Iedereen leeft daar op een kluitje samen, maar gaat, hoe slecht men het ook heeft, toch heel vredig en ogenschijnlijk ‘gelukkig’ met elkaar om. Dit heeft veel indruk op ons gemaakt.
Vrijdagochtend is hier altijd de dag van het straatwerk. In het oude centrum van Fortaleza gingen we deze keer in een prachtig park straten. Daar hebben we verscheidene mensen traktaatjes aangeboden (je mot toch verspreiden).

Alles is hier echt heel relaxt! De mensen, muziek (overal zit muziek in), het eten. Het mag duidelijk zijn dat we het hier prima naar onze zin hebben.
Tot zover ons eerste verslag vanuit Brasil. Meer verhalen en foto’s volgen later!