Buiten de concrete informatie die er bijv. in voorgaande post te vinden is, zullen wij het blog natuurlijk ook vullen met vele pagina’s oeverloos gezwam over een scala aan onbenullige details. Die kun je lezen in geval van uiterste verveling, een medische belangstelling voor onze geestelijke toestand of een gebrek aan sociale contacten.
Welke mijlpalen zijn er behaald?
In het kort:Eind sept. 2005: Verhuizing Ruben
04 okt 2005: Verhuizing Pascal
05 okt 2005: 2 retourtickets Amsterdam - Fortaleza aangeschaft; Vertrekdatum 16 nov 2005.
07 okt 2005: Inentingen gehaald bij de GGD te Leiden.
15 okt 2005: Bijwerkingen van de Gele Koorts inenting eindelijk uitgewerkt!
In verhalende vorm:Eind september nam het Brazilië-verhaal eindelijk concrete vormen aan. Ik verliet mijn luxueuze kamer aan de Regentesselaan te Den Haag om deze te verruilen voor een tijdelijke bewoning van het ouderlijke huis. Hoewel het maar 1 jaar geleden was sinds de laatste verhuizing, had ik weer aardig m’n best gedaan om de nodige rommel te verzamelen. Toch bleken enkele ritjes met de Clio, een grote donatie aan de vuilnisman en het dumpen van wat meubilair bij Pascal en Jerry voldoende om de kamer leeg te ruimen.
Begin okt. was Pascal aan de beurt. Deze kwam beter beslagen ten ijs daar hij de bestelbus van Zoltan had geconfisceerd en deze verhuizing was dan ook zo geregeld. Natuurlijk wilden we deze symbolische stap richting het Zuid-Amerikaanse vasteland vieren met een verrassingsbezoek te Soest. Hier bleken onze vrienden ineens een leven te hebben! Na vele gesloten deuren en onbeantwoorde gsm’s waren we uiteindelijk blij dat we niet op straat hoefden te slapen daar Sigurd tegen middernacht alsnog besloot om thuis te komen. Een mooi symbolisch begin voor onze zwerftocht door Brazilië.
Eind september had ik een prachtig mooie aanbieding ontdekt wat betreft onze vliegtickets.
Pascal wilde nog het e.e.a. uitzoeken en op vrijdag spraken we af dat de tickets op maandag gekocht werden. Helaas bleken deze op zondag al uitverkocht. Enigszins aangedaan door de pijn die ik in m’n portemonnee voelde ging ik maandag weer op zoek naar een mooie aanbieding. Het geluk bleek aan onze zijde en er waren nog net 2 plekjes vrij voor 16 nov. tegen een gelijke prijs! Een ezel stoot zich geen 2 keer aan dezelfde steen en de reservering was 5 min. later een feit, nog ‘s 5 min. later stonden er 2 e-tickets klaar in mijn mailbox!
Dezelfde week moesten we er dan toch eindelijk aan geloven. Na een lange, grondige (en vruchtbare, zie voorgaande post) prijsjacht had ik een afspraak gemaakt bij de GGD te Leiden. Hier zou het gevreesde prikwerk plaatsvinden waarna we beschermd zouden zijn tegen: Hepatitus A, DTP, Gele koorts en Tyfus. De vaccinaties op zich waren weinig spannend en de enige pijn die we voelden was gerelateerd aan de rekening die we na 1,5 consult gepresenteerd kregen.
De bijwerkingen bleken per persoon sterk uiteen te lopen. Pascal heeft ongeveer een week lang met griepverschijnselen rondgelopen. Ik heb 2 slapeloze nachten gehad en 4 dagen later 3 dagen rondgelopen met het gevoel dat ik flink in elkaar was gemept.
Tot zover de huidige ontwikkelingen. Pascal is nu klaar met werken en gaat tot 16 nov. lanterfanten. Ik moet er nog 2 weken aan geloven en kan me dan ook gaan focussen op het Braziliaanse ritme.
Stay tuned!