Foto´s deel 1

Oh oh oh, het is echt een grote ellende om foto´s op dit blog te zetten. Onderschrift is dus niet echt te doen. Maar ja, ik zal wat onderschriften neerkalken en dan mogen jullie de bijbehorende foto uitkiezen. Foto vanaf een privé strand even buiten Fortaleza. Pas en ik in de hangmat. Gezellige toestanden in een eet/dans tentje, met bijbehorende gekke-koppenbrigade. Een overheerlijk biertje in een van de extreem grote shoppingmalls die je hier hebt. Foto van een riviertje genomen tijdens een lange wandeling richting Iquatemi (grootste shoppingmall hier). The Cachaca girls :-) tijdens het feestje.. Danstoestanden op hetzelfde feestje in de tuin.

Foto heenreis

1 foto, maar wel heel belangrijk :-)

Biertje op Lissabon airport.

Brazil - Fortaleza deel 1

Vrijdagavond, 25 november, 17.35 uur.
Exacte locatie: Hangmat ergens op een balkon in Fortaleza.
Omgevingsvariabelen: Buitentemperatuur +/- 30 graden.
Hulpmiddelen: Een ijskoud biertje.


De schemering is inmiddels al ingetreden als we dit verhaaltje typen. Wat hebben we een hoop leuke en hilarische dingen al meegemaakt deze eerste week! Ons Brazilie gevoel is inmiddels weer helemaal terug. Alles en iedereen om je heen lacht en is vrolijk en maakt ook vrolijk. Een paar woorden om dit proberen te beschrijven: Uitbundigheid, een gruwelijk mooie natuur (in alle opzichten), behulpzaamheid, het altijd lekkere weer, lekker en gezond eten, caipirinha’s etc etc. Hier volgt een greep uit onze ervaringen, inclusief foto’s, uit de eerste week Fortaleza.

Donderdag 17 november was onze eerste echte dag in Fotaleza en stond in het teken van omschakeling naar de Braziliaanse levensritmes en temperaturen: ’s Nachts wordt het bijvoorbeeld nooit kouder dan zo’n 25 graden! Hmmmm..... heel prima!
’s Avonds hebben we tot slot een paar ‘drinkie drankies’ gedaan met meerdere vrienden hier als welkomst.

De opeenvolgende dagen hebben we gebruikt om Fortaleza zelfstandig een beetje te ontdekken; met de bus toeren door de bizar grote stad, winkelcentra en cafe’s verkennen en telkens no-go areas proberen te ontwijken. Opvallend was onder andere de grote tegenstelling tussen arm en rijk; aan de ene kant bizar grote huizen en onwijs moderne winkelcentra, aan de andere kant van de straat sloppenwijken (favelas) aan de spoorlijn gebouwd.

Een van onze eerste grote avonturen was het halen van contactlenzen voor Ruub. Hiervoor gingen we eerst naar de opticien, maar deze verwees ons, na een heel verhaal in het Portugees, naar het ziekenhuis, waar eerst de ogen opgemeten moesten worden. Wij in toeristenoutfit naar het ziekenhuis (echt supermodern!) waar we geholpen werden door een zeer vriendelijke assistente en dokter, die ook nog ’s een zeer prachtig vrouwelijk aangezicht boden. Heel apart allemaal! Ik denk dat we binnenkort nog ’s een lenzenunit gaan halen daar.....
Om een lang verhaal kort te maken.... af en toe was ’t werken met handen en voeten om ons verstaanbaar te maken, maar over ’t algemeen hebben we ons prima gered daar. Wat een held, die Pascal en z’n Portugese kunstjes;-)

Zondagochtend 20 november, na een zaterdagavond zonder noemenswaardige gebeurtenissen, zijn we voor ’t eerst naar de vergadering geweest. Pascal kon de grote lijn al redelijk volgen en Ruben begreep tegen het einde van de vergadering wanneer er iets opgezocht moest worden en waar het te vinden was. Al met al, als de spreker niet in de 5e versnelling stond en de articulatie goed was, bleek het redelijk te doen.

’s Middags was er een feest bij br’s en zr’s thuis. Bij ontvangst konden we meteen aanschuiven en met een groep van zo’n 30 man aan de maaltijd beginnen. Speciaal voor ons bleek er traditioneel Braziliaans gerecht te zijn bereid: “Feijoada”, een soort zwarte bonen in een gruwelijk lekkere saus.
Na het eten kon het feest pas echt beginnen: de caipirinha’s werden bereid en de muziek begon te spelen. Dit bleek geen cd maar een enthousiaste band die in de tuin stond te jammen. Alle soorten van muziek kwamen voorbij en de hele tent ging los! Nadat we ons over onze verwondering heen hadden gezet, werden ons de danspasjes bijgebracht. Forró, samba en salsa schalden door de tuin en als een echte Brazi op onze slippers liepen we (letterlijk) het nodige voetletsel op! Na al dit geneuzel vonden we het welletjes en nam Pascal de ‘(drum)stokken’ in eigen handen en besloot Ruben de ‘gevoelige snaar’ en enkele ontaarde kreten ten gehore te brengen. Een gebroken stok, beschadigd gehoor en een paar klassiekers later, liep het feest ten einde en besloten we de avond met een pizzabrasserij in de stad. Wat een heerlijke zondag!

Woensdagochtend 23 november, 08.00 uur: Voor ’t eerst in de Braziliaanse velddienst. Na de aktie en de nodige voorbereidingen in ’t Portugees gingen we de straat op en aan ’t werk (je mot toch verspreiden). Uiteraard in zinderende hitte, werkten we eerst in een gebied met vrij dikke en luxe huizen. Een paar straten verderop bevonden we ons opeens in een van de favelas en zetten we daar het werk voort. Opvallend was hoe straatarm de mensen daar waren, maar tegelijkertijd toch erg vriendelijk en zeer bereidwillig te luisteren waren. Iedereen leeft daar op een kluitje samen, maar gaat, hoe slecht men het ook heeft, toch heel vredig en ogenschijnlijk ‘gelukkig’ met elkaar om. Dit heeft veel indruk op ons gemaakt.
Vrijdagochtend is hier altijd de dag van het straatwerk. In het oude centrum van Fortaleza gingen we deze keer in een prachtig park straten. Daar hebben we verscheidene mensen traktaatjes aangeboden (je mot toch verspreiden).

Alles is hier echt heel relaxt! De mensen, muziek (overal zit muziek in), het eten. Het mag duidelijk zijn dat we het hier prima naar onze zin hebben.
Tot zover ons eerste verslag vanuit Brasil. Meer verhalen en foto’s volgen later!

De heenreis...

Hier dan eindelijk ons eerste verhaaltje vanuit het vliegtuig. Op moment van schrijven bevinden wij ons op zo’n 12 km hoogte. Met een snelheid van tegen de 850km/h vliegen we nu ergens boven West-Frankrijk. Ik (Ruben) voel me op dit moment natuurlijk TE stoer met mijn mooie iBook naast alle zakenmannetjes met de wannabe mooie laptops.

Vandaag waren we redelijk vroeg uit de veren, voor vakantiebegrippen. Na een heerlijke file op de A2 en het aanschouwen van eindeloos groene weilanden inclusief oer-Hollandse koeien en schapen (erg van genoten nu het nog kon), kwamen we rond 10.15 uur op Schiphol aan. Het inchecken was even spannend daar Pascal en ik een aantal kilo’s teveel aan bagage hadden, maar uiteindelijk geen problemen.
Na een bakje koffie met onze lieve vrienden en familie werd het tijd om op te schieten. Een traantje werd hier en daar weggepinkt en off we went.
Bij het daadwerkelijke afscheid bij de douanepoorten kregen we voor ’t eerst een vorm van besef van hetgeen dat allemaal komen ging. Het was kort wachten alvorens we plaats konden nemen in de Airbus A320 van TAP Air Portugal. Zo rond 12.30 uur gingen we de lucht in. Een verrassend ruim vliegtuig, op weg naar Lissabon, met heerlijke stoelen en ’s een keer geen chagrijnige stewardessen.

In Lissabon aangekomen was het weer er al een stuk beter op. Na ons ervan verzekerd te hebben dat de bagage meekwam naar Fortaleza, zijn we inkopen gaan doen voor onderweg. Het geheel afgesloten met een heerlijk koud Portugees biertje van de tap, waarna we in de Airbus A310 konden stappen. De vlucht verliep goed en de beenruimte en bediening was hier ook uitstekend.

23.45 NL tijd kwamen we aan in Fortaleza. Hier konden we meteen wennen aan de trage gang van zaken, en dat kostte al snel een UUR! Na een bescheiden ontvangstcomité zijn we de stad nog ingegaan en tegen 4u NL tijd lagen we eindelijk uitgeput op ons bed met nachttemperatuur van 28 graden! Hmmmm..... heerlijk!

Toen we de volgende ochtend wakker waren en naar beneden gingen om te kijken wat te doen, geloofden we onze ogen niet. We mochten zo aanschuiven, er werden (door de huishoudsters) meteen heerlijke tosti’s voor ons klaargemaakt, te lekkere vers geperste vruchtensappen en ook bizar sterke koffie.
’s Middags zijn we voor ’t eerst alleen gedropt in het centrum om zo alvast een beetje de stad en winkels te verkennen. Op een gegeven moment een 12-pack ijskoude biertjes gehaald; toen was alles helemaal goed.
Toen we ’s avonds weer thuiskwamen stond ons alweer een verrassing te wachten. Tot onze grote verrassing waren onze kamers al weer opgeruimd, bed opgemaakt en vloeren gedweild. Het kost even moeite, maar wennen kunnen we er wel aan ;-)

Tot zover de berichtgeving vanuit het zonnige Fortaleza!

(De foto´s volgen nog!!)